ලොවම හඩයි ...ඔබ නිසලයි....

ඉපදුනොත් කවුරුත් මැරෙනවා. ඒක කාටත් පොදු දෙයක්. එත් ගහක් ගලක් වගේ හිටිය කෙනෙක් මෙහෙම එක පාරට අපිව දාල ගියහම අපි ඒදේ කොහොම උහුලන්නද? ජීවිතේ කියන්නේ හරිම පුදුම දෙයක්. ලෝකෙ මවලා තියෙන්නේ හරිම අසාධාරණ විදියට. එච්චර හොද හදවතක් තිබුණ ඔබා මාමා අපෙන් සදහටම ඈත් කරන්න ලෝකෙ කුරිරු වෙලා. කොහොමද ඔබා මාමේ මෙච්චර ඉක්මනට ඔයාට නිවන් සුව පතලා බට්ටි පොස්ට් එකක් ලියන්නේ.

ඔබා මාමා මගේ බ්ලොග් ලෝකෙ ඉන්න පතාක යොදයන් තුන් දෙනාගෙන් කෙනක්. මාමා මගේ බ්ලොග් එකට ආපු දවසේ මට කොච්චර සතුටක් දැනුනද..මගේ බ්ලොග් එකේ, වෙන අයගෙ බ්ලොග් වල මාම දාන කමෙන්ට් වලට මම හුගක් වෙලාවට මොනව හරි විහිළුවක් කරලා කමෙන්ට් කරලා එනවා. ඒ මාමා කවමදාවත් කේන්ති ගන්නේ නැති කරන විහිළුවට මාමත් විහිළුවක් කරන බව හොදටම දන්න නිසා.

ඇස් දෙකෙන් එකම එක පාරක්වත් මාමව ‍නොදැක්කට නුඹේ ලෙංගතුකම හැමදාම හිතේ පැල පදියන් වෙලා තියෙයි මාමේ.

ඔබා මාමේ උපදින හැම ආත්මයකම ඔබ අප අතරම ඉපදේවා. නුඹ වැනි තාත්තෙකුගේ දුවෙක් වන්නට මතු උපදින අත්මෙකදිවත් බට්ටි හැකි වේවා!