කෙල්ලෙක් ඕනෙමද?

මේක නම් ඉතිං අර නාහෙට අහන්නැති කාලයක් එන්නේ අන්න ඒ කාලේ  යාළුවොත් එක්ක එකතුවෙලා දීපූ ලණුවක්. හැබැයී ඔන්න කියවලා ඉවර වුනහම කියන්න එපා අපෝ බට්ටි නම් හරි නරක කෙල්ල කියලා. අනේ මේක කලේ ඉතිං අපි සෙට් එකම නිසා මුළු ගානම මගේ එකවුන්ට් එකට නම් දානන් එපා මෙන්න වැන්දා.....

අපේ පන්තියේ හිටියා චන්දන කියලා ළමයෙක්. 10 වසරට විතර එද්දී චන්දනට කෙල්ලෙක් දාගන්න පුදුම පිස්සුවක් තිබුනේ. ජෙල් ගාලා , කොණ්ඩේ උඩට පීරලා, කලිසමත් ඔන්න හැලෙන්න මෙන්න හැලෙන්න ඇදගෙන, මූණ බලන්න පුළුවන් තරම් සපත්තු සුද්ද කරගෙන පුල් සුද්දා වගේ තමයි ඉස්කෝලෙ එන්නේ. ප්‍රින්සිපල් කොච්චර බැන්නත් ළමයෙක් විදියට එන්න කියලා. එයාට ඉතිං එව්වා ඇහෙන්නෑ.

දවසක් අපි යාළුවෝ කට්ටිට ඉන්නකොට එක පිරිමි ළමයෙක් කිව්වා චන්දන කෙල්ලෙක් නැතුව මාර අප්සට් එකේ ඉන්නේ තව ටික දවසක් ගියොත් නම් මූට පිස්සු හැදෙයී අපි එකතුවෙලා මොනවා හරි කරමුද කියලා. ඔහොම ඉතිං කට්ටිය කතා වෙලා පුංචි ප්ලෑන් එකක් හැදුවා.

අපි එකතුවෙලා චන්දනට ලියුමක් ලිව්වා. ලස්සනටම ලියන්න පුළුවන් ගෑනු  ළමයෙක් තමයී මේක ලිව්වේ. චන්දනගේ යාළුවෝ දන්නවා එයා කොහේ හරි ගියහම කෙල්ලන්ට දෙන ඇඩ්රස් එක. දුර ඉදන් ඉස්කෝලෙට එන ගෑනු ළමයෙකුගේ ගෙදර දානයක් තිබුණා. පන්තියේ ළමයි එහේ ගියා. ඉතිං දැන් ලියුම එවන්නෙත් ඒ දානේ ගෙදරදී චන්දන ඇඩ්රස් එක දීපූ ගෑනු ළමයෙක් කියලා තමයී ලියුමේ ලිව්වේ. ඉතිං කට්ටිට එකතුවෙලා ලිව්ව ලියුම අප ඒ ඇඩ්රස් එකටම තැපැල් කරා.

ලියුම යවලා හරියටම දවස් දෙකෙන් වැඩේ ගොඩ. චන්දන එදා ඉස්කෝලේ ආවේ අම්මෝ බදින්න ලෑස්තිවෙන මනමාලයෙක් වගේ. විස්තර කියන ගමන් අපි ටික දෙනා එකතුවෙලා ලිව්ව ලියුම මෙයා ආයෙම අපිට පෙන්නවා. අනේ ඉතිං චන්දන කොයි තරම් ඇන්දිලද කියනව නම් බලන්න මෙච්චර කල් කෙල්ලෙක් නැතුව හිටිය මට ඉදලා ඉදලා හම්බ වුනේ තේඅක්කර 12ක් තියෙන කෙල්ලෙක්නේ කියලා පුල් වර්ණනාව.

අපි ටික දෙනා එකතුවෙලා ආයම ලියුමක් ලිව්වා ඒකේ ලිව්වා , හැබැයි අයියේ ඔයා ඔය ජෙල් ගානවට, කලිසම හැලෙන්න අදනවට, උරහිස ලගින් ෂර්ට් එක නවනවට නම් මම ආස නෑ.පුළුවන් නම් ඒ අඩුපාඩු හදා ගන්න කියලා.

ඒ ලියුම යවලා දවස් ගානක් ගියා. ඒත් ගිය පාර වගේ කොල්ලා ලියුම අපිට පෙන්නනවා තියා එහෙම එකක් ආපු බවක ඉගියක් වත් දුන්නේ නෑ. ඒත් එයා අර ලියුමේ තිබුණු විදියටම වෙනස් වුනා.

චන්දන ලියන ලියුම් ඒ ගෑනු ළමයට දෙන්න කියලා අර අපි දානේ ගෙදර ගිය ළමයට ලියුම් කවරෙක දාලා අලවලා දෙනවා.විහිළුවට පටන් ගත්ත දේ එන්න එන්නම සීරියස් වුනා. එයාට කෙල්ලව දකින්නම ඕන වුනා. ඔය අතරේ ඒ අවුරුද්දේ වැලන්ටයින් දිනෙත් ලංවුනා.  එදාටවත් හම්බ වෙන්න එන්න කියලා චන්දන ලියුම් වල ලියලා තිබුණා. ඒත් කොහොමද ඒක කරන්නේ.

වැලන්ටයින් එකට එයාට යවන්න ලොකු ප්‍රෙමිසස් චොකලට් එකක් චන්දන අරන් ආවා. ඒක් අර ළමයගේ අත‍ටත් දුන්නා ගිහින් දෙන්න කියලා. ඒත් මේ විහිළුව තව වැඩි දුර ගියොත් අපේ ඇස් රතුවෙන බව අපිට ඒ වෙද්දී හොදටම තේරුම් ගිහින් තිබුණේ. ඉතිං අපි එකතු වෙලා එයාට ඇත්ත කිව්වා. ඒ වෙද්දී චන්දන හුගක් හැදිලා හිටියේ. අපි ලියුම් වලින් එයාට හුගක් වෙනස් කරා. පාඩම් වැඩවලට උනන්දු පිළිවෙලට ඉස්කෝලෙට එන ළමයෙක් කලා. ඒත් මේක දැන ගත්තට පස්සේ එයා එයා හුගක් දුක් වුනා. අපි එක්ක කතා කලේ නෑ එදා ඉස්කෝලේ ඉවර වෙනකල්ම. ඊට පස්සේ සතියක් විතර එයා ඉස්කෝලේ ආවේ නෑ. 

පිරිමි ළමයි පුළුවන් විදියට එයාගේ ගෙදර ගිහින් එයාගේ හිත හදලා ඉස්කෝලෙට එක්කර ගෙන ආවා. චන්දර මේ සිද්ධය නිසා අපෙන් ඈත් වුනා. හැබැයී හදා ගනිපු ගතිගුණ ඒ විදියටම තිබුණා. අපි බයේ හිටියේ එයා හිටියටත් වඩා අන්ත වෙයි කියලා. එයා සාමාන්‍ය ‍පෙළත් පාස් වුනා. දැන්නම් ඉතිං එයා බැදලා. ටික කාලයක් ගිහින් එයාට ගැලපෙනම කෙනා හම්බවුනා. අපෙනුත් ඈත් වෙලා හිටියේ ටික කාලයයී. මේ තමයී ඉතිං අපි කෙනෙක්ට දීපූ ලොකුම ලණුව.