December 31, 2013

ඔයා යද්දි මං අඬන්නද? හිනාවෙන්නද?

ආදරණීය 2013 ,

ඔයා ඉන්නේ සතුටින්ද දුකින්ද කියලා මම අහන්නෙ නැහැ. මොකද ඒක ඔයාවත් දන්නෙ නැති නිසා. ඔයා යන්න කිට්ටු වෙනකල් ඉදලා මම ඔයාට ලියන එක වැරදි ඇති. ඒත් කලින් කිව්වත් දැන් කිව්වත් ඔයා යන වෙලාවට යන එක මම නිසා නතර වෙන්නෙ නැහැනේ. ඒක නිසා කියන්න තියෙන හැම දෙයක්ම දැන් ලියලා එවන්නම්.

හොඳට මතක් කරලා බලන්න. ඔයා එයා එද්දි මම හිටියෙ කොහේද කියලා. මතක නැහැ නේද? මට නම් හොඳට මතකයි. මම ඒවෙලාවෙ හිටියේ පන්සලේ. අධිෂ්ඨාන පූජාවට ගිහිං. පුදුමෙ කියන්නේ ඔයාවගේ තව කීදෙනෙක් ඇවිත් ගියාද? ඒත් ඒ කිසිම කෙනෙක් එද්දි නම් මම පන්සලක හිටියෙ නැහැ. එයාලා එද්දි මම ඔය ටීවි එකේ යන හින්දි ෆිල්ම් එකක් බලනවා , නැත්නම් පෙරව ගෙන සමහර දවසට හොඳට නිදි. ඔය කොළඹ ඔයාලා එද්දි කිරි ඉතුරලා , එක දිගට සද්ද පූජා පැවැත්තුවට අපේ ගමේ නම් එහෙම කරන්නෙ නැහැ. ඉතිං විශේෂයෙන් නැගිටලා ඉන්න දෙයකුත් ගමේ නම් නැහැ. ඉතිං ඔයා ආවෙම ලොකු වෙනසක් එක්ක කියලා මට ඔයා එද්දිම දැනුනා.

ඔයා ඇවිත් කී දවසද ගියේ. කරපු කම්පියුටර් කොස් එකේ සහතික ටිකත් අතට ලැබුනා. එව්වා ලෙමිනේටින් කරපු රස්නේ යන්නත් කලින් අලුත් ජොබ් එකකට කැඳවීමකුත් ආවා. කඩවල්වල අතුගාලා, ‍මොප්කරලා, තේ හදලා, රෙදි වල වර්ණනා කර කර, පොටෝ කොපි ගහලා , රීලෝඩ් දාලා පුරුදු මට ඔයා ඔෆිස් එකක පත්වීමක් අරන් එද්දි හැබෑවටමද කියලා ලොකු සැකයක් තිබ්බා. කොහොම හරි මට ඒක කරන්න පුළුවන් කියලා ඔයා කිව්වම මාත් හිතට හයිය අරගෙන කර කර හිටිය ජොබ් එකට නැවතීම තියලා අලුත් ඔෆිස් එකේ වැඩට ආවා. හරිම නිසංකලංක පරිසරයක නිදහස් ජොබ් එකක්. මම ගොඩාක් ආස කලා. ඇයි බෝඩිම් වල නම් ඉන්න බැහැ කිය කිය හිටිය ම‍ාව ඔයා බෝඩිම් කාමරයකත් කූඩු කරලා මගේ ඒ තිබ්බ මතය නැති කරලා තනියම ඉන්න ඒ ජීවිතයට ආසාව ඇති කලා. ජීවිතේ ගනිපු ලොකුම පඩිය අතට ගත්ත වෙලාවෙ මගේ ඇස්වලට ආපු කඳුළු ඔයා දැක්කා නේද?  මට ඒ වෙලාවෙ නම් ඔයාව තදට බදා ගෙන උම්මා එකක් දෙන්නත් හිතුනා. මොකද එච්චර සතුටක් මට දුන්නේ ඔයා නිසා. 

තව පොඩ්ඩෙන් එක දෙයක් අමතක වෙනවා. ඒක නොකිව්ව නම් ඔයා මට හොඳටම බනී. මගේ කියලා බිස්නස් එකක් පටන් ගත්තෙත් මං ඔයා ආවට පස්සෙනේ. දැන් මං හදන කාඩ් දැක්කම මටත් පුදුමයි. යාළුවොත් ‍ගොඩාක් උදව් කලා ඔයා ගෙනාපු දේ වැඩි දියුණු කරන්න. දන්නවද මට දැන් මැජික් කාඩ් පවා හදන්න පුළුවන් ගොඩක් ටූල් තියෙනවා.

හ්ම්ම්ම් තව මොනාද අනේ ඔයා ඉන්නකොට උනේ. මතක් කරනවකෝ වදේ. සැක් ඔයාට කිසිම දෙයක් මතක නැහැ එතකොට නේ...? මට විතරයි මතක.  :/

ඇයි අනේ තව ලොකු හීනයක් හැබෑ උනානේ, ඔයා ආවට පස්සේ. ඇත්තටම ඔයා එන්න සෑහෙන්න කලින් ඉඳක් ගොඩාක් හීන දැක්කා මං චේන්පොටක් කරට දාගන්න. ඒත් අනිත් අය ඉන්නකොට මට මොන දෙයක් නිසාද මන්දා ඒක කර ගන්න ලැබුනෙ නැහැ. ඒත් ඔයා යන්න කලින් මගේ ඒ හීනෙත් එළි කලා. සත්තකටම ඔයා එද්දි කර ගන්න ඕන කියලා තිබ්බ දේවල් වලට වඩා දේවල් ඔයා මට දුන්නා. දැන් නම් හිතෙනවා මම තරම් සතුටින් සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න වෙන කවුරුත් නැහැ කියලා. ඇත්තටම ඔයා හිටිය කාලෙදි මට කිසිම ප්‍රශ්නයක් තිබ්බෙ නැහැ.

හේ හේ ඔයා ඉතිං මාව සතුටින් තියලම අන්තිමේදි දෙන්න තිබුන තෑග්ගත් මමත් නොදැනම දීලා. මගේ ජීවිතේ කාලෙටම කවදාවත් බට්ටි දැන් මහත් වෙලා කියල නම් අහලම තිබ්බෙ නැහැ ඔයා එනකල්ම. හේ හේ ඔයා ඉතිං කෝටු බට්ටි අතුරුදහන් කලානේ. දැන් ඉතිං ඔන්න කට්ටිය කියනවා ඕයිට වඩා නම් මහත් වෙන්න එපා. දැන් නියම ගානට ඉන්නවා කියලා. ඇත්තටම ඔයා දීපු හීනාව හින්දම වෙන්න ඇති ඒ දේ නම් වෙන්න ඇත්තේ.

තව ගොඩාක් ලියුම දිග කලොත් ඔයා‍ට යන්න පමා වෙයිනේ. තව ලියන්නෙ නැහැ ඔන්න මම. අවංකවම හිතේ තිබ්බ හැම දෙයක්ම මම ඔයාට කිව්වා. ඔයා ගියාට ඔයාගෙ මතකය සදාකාලිකව මගේ හිතේ පදිංචිවෙලා තියේවි. හෙට එන 2014 ඔයාට දෙන්න බැරි උන මගේ ජීවිතේ එකම එක බලාපොරොත්තුව මට දෙයි කියලා මම විශ්වාසෙන් ඉන්නවා. ඔයා දිපු හැමදෙයක්ම මම ගොඩාක් ආදරෙන් රැක ගන්නවා.පුළුවන් නම් ඔයා මං වෙනුවෙන් එකම එක දෙයක් 2014න් ඉල්ලනවාද,  මම දුන්න සතුට හැමදාටම බට්ටිට රැක‍ දෙන්න කියලා.
මම ඔයාට ගොඩාක් ආදරෙයි. ඔයා යද්දි මං අඬන්නද? හිනාවෙන්නද? කියලා ඔයාම කියල දෙන්න.

බුදු සරණයි !

මීට ,
ඔයාට ‍මහගොඩක් ආදරේ කරන
බට්ටි

  ප.ලි.  2013දිත් මාත් එක්ක කලින් හිටිය යාළුවෝ හිටියා. අලුතින් ගොඩාක් යාළුවොත් ලැබුනා. බ්ලොග් ලියන එක නම් ටිකක් මඟ ඇරුනා. ඒක හින්ද මුණු පොතට මරණ තර්ජනත් කලා අනේ මගේම යාළුවෝ. ඉස්සරට වඩා දැන් නිදහස තියෙන ජොබ් එකක් කරලත් මොකද මේ ලියන්නෙ නැත්තෙ කියලා හැමෝම බනිනවා. පාළුව මකා ගන්න මූණු පොතෝ පේජ් එක කරන නිසා බ්ලොග් ලියන්න කම්මැලි වෙලා. එන අවුරුද්දෙ නම් දිගටම ලියන්නම්. නිතරම නොලිව්වත් නිතරම ඔයාලගෙ පෝස්ට් බලන්න එන්නම්. කලින් වගේම. ජීවිතේ අමාරුවෙන් අඩියෙන් අඩිය නැගිටින මට හැමදාම හොඳ නරක කියා දෙමින් ලඟින් ඉන්න යාළුවෝ හැමෝටම සුභම සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා ! :*   

ඔන්න බට්ටිම හදපු කාඩ් එකක් අලුත් අවුරුද්දෙ ඔයාලා හැමෝටම. හෝව් හෝව් අද පළවෙනියටම කමෙන්ට් කරන කෙනාට ලොකුම ලොකු තෑග්ගක්  දෙනවා.


November 13, 2013

- වැස්ස -

 
- වැස්ස -

නුඹට අකමැති
කියා දැන දැන
කුමට එනවද 
මා යනෙන මඟ 


July 18, 2013

~~~ ආත්තම්මා ~~~

ඇති හැකි තැනක ඇය ඉපදී තිබුනේ
අඟහිගකමක් නම් නැත කිසි විටකදි දැනුනේ
හැඩ වැඩ ඇති ලඳක් ලෙස කල වයසත් ආවේ
කවුදෝ කෙනෙක් ඇගෙ අත රහසෙම ගත්තේ 


ඔහු හා සන්තොසින් කල්යල් ගෙවුනා
දරු පස්දෙනෙක් ඒ නිවසෙහි පිපුණා
දුක්කම් කටොලු නොහිතම හිසමත වැටුනා
නිවසේ සතුට පිටපාරෙන් දුර ඇදුනා  


ඈත දුරක සැමියා රැකියාවකට ගියා
දරුවන් සමඟ ඇය ගමෙහිම රැදුණා
ඇගෙ හද දෙකට පුපුරන පුවතක් ලැබුනා
සැමියා වෙනත් දීගෙක ගොස් තිබුනා


ගමටම ඇසෙන්නට නැත කදුළැලි සැලුවේ
හැම කඳුලක්ම ඇය සිරකර ගෙන සිටියේ
දරුවන් හට හැම සැප දෙන්නට සිතුවේ
කුලී වැඩ නිසා ගෙයි මුට්ටියෙ බත ඉඳුනේ


හිතේ හයිය දින දින වැඩුනා
ගතේ වෙහෙස දරුවන්ගෙන් මඟ ඇරුනා
ඇගෙ නෑයනුත් ඇයහට පිහිටට උන්නා
දරුපස්දෙනාගෙත් කර දඬු උස් වුවා


ලොකු දරුවන්ගෙ ජීවිතෙ සැපටම හැරුනා
පොඩි පුතු ඔහුට ඕනෑ ලෙස වැඩ කෙරුවා
මහ ගෙයි නතර වී පුතු පෙළවහ ගත්තා
අම්මා නමින් ඇය එහි රැදෙමින් උන්නා..


බීමත්කමින් මයි පුතු කල් යල් ගෙවුවේ
ලේලීගෙ බරින් ඇය හරි අඩ අරගත්තේ
දරුවන් ලොකු වෙලත් සැප තව නැත්තේ
මුණු බුරු බරත් ඇයහට නොමිලෙම ලැබුනේ


සැප විදගන්න යන්නට තිබුනා අන් දරුවෙකු ලඟට
එනමුත් යන්න සිතුවේ නැහැ කිසිවිටක
අපේ දෙවෙනි අම්මා ලෙස ලගින් ඉද
අපටම කලා ඇගෙ වග ඇය නොබලාම


අම්මා ගේන පඩිපත නැති උනත් ලොකු
සකසුරුවමින් ඇය හැම වියදම් කෙරුවේ
අපහට බඩ පිරෙන්නට බත් බෙදමින් දීලා
බොරුවට වළඳ අතගා ඇය බඩ වතුරින් පිරවූවා


කොතරම් ගෙතුව මුතු මා පද වැල් අමුනා
ඇගෙ නම් අගය බැහැ කියලා පහදන්නා
අද යම් තැනක අප මේ ලෙස ඉන්නා
ඒ හැම කිරුළ අම්මට මෙන්ම ඇයටත් දෙන්නා


අවුරුදු 87කුත් ගෙවිලා ඇයට
තුන් සරණේ පිහිටෙන් හැක වැඩ කර ගන්න
ඇය වැනි දෙවෙනි අම්මෙක් ලබන්නට
පිං කර ඇතිය අපි තුන් දෙනාම...


දරුවන් ගේන තෑගි බෝග එකතු කරන්
තවමත් මග බලන්නේ ඇය අපි එනකල්
බත් ටික අනා කවමින් අපි ලඟට කරන්
තවමත් සිතන්නේ අපි පොඩි දරුවො කියා


ලෝකෙම සවිය ඇගෙ දැතට ලැබීයන්
සියයක් ආයු තව ඇය හට ලැබීයන්
මෙත් බෝසතුන් ළඟ බණ පද ඇසීයන්
සසරින් එතෙර යන්නට පින ලැබීයන්....




ප.ලි. විශේෂ ස්තූතිය අඩුපාඩු පෙන්නලා ඒවා නිවැරදි කරගන්න කියා දුන් සඳලි සංකේත්මා අක්කාට 

April 14, 2013

සියලු පැතුම ඉටුවේවා !

 


සුභම සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා මගේ යාළුවෝ හැමෝටම.ඔන්න අලුත් අවුරුදු පෝස්ට් එක බට්ටිගේ 100 වන පෝස්ට් එක උනා අහම්බෙන්ම..ඉතිං අවුරුද්දට බට්ටිගෙන් හැමෝටම කේක්..බට්ටි එක් හැමදාම එකට හිටිය මගේ බ්ලොග් මිතුරෝ හැමෝටම හුගක් ස්තූතියි...මේ සහෝදරත්වය ලොකු ශක්තියක් බට්ටිට..


April 7, 2013

අම්මා වෙත

 
අවුරුද්දට ගමට ඇවිත්
ඔංචිලි වාරම් පදින්න
අම්මේ තව දවස් තුනයි
නැහැ විසුමක් එය ගෙවන්න

හැමදාමත් නෑදෑයෝ
සරදම් කලේ කෙට්ටු කියලා
මේ ගමනෙදී මහත් වෙලයි
ඔන්න අම්මේ මං එන්නේ

තාත්තගෙ බීමත්කමට
නෑයෝ සාද නොදුන්නට
නාඩ ඉදින් මයේ අම්මේ
මං ඉන්නවා නේද නුඹට

අයියා අක්කා නැති අඩුවක්
නොදැනෙන්නට නුඹේ හිතට
පිස්සු නට නටා ඉන්නම්
අම්මේ මම නුඹේ ලගින්

අපි තුන් දෙනා ආදරයෙන්
එන අවුරුදු සමරමුකෝ
මත්වතුරට තිත තින්න
තාත්තාට කියන්නකෝ

ආදරයත් ගෝනි ගනන්
සංතෝසෙත් ගෝනි ගොඩක්
පුරවාගෙන මං එනවා
රස්සාවට තිත තියලා

March 15, 2013

ඔයාලා ඉතිරි කරනවද?

ගන්න පඩියට වෙන්නේ මොකද කියලා චුට්ටක් හිතුවද?හ්ම්ම්ම්ම්...මොනා වෙන්නද අනේ මේ ගන්නවා ටික දවසක් සුද්දා වගේ ඉන්නවා ආයෙම මාසේ අන්තිමේදි යාන්තම් ඇදගෙන යනවා.බැරිම උනොත් මොකක් හරි ණයක් අරගෙන මාසේ රෝල ගහ ගන්නවා කියලා තමයි ඉතිං දැන් හුග දෙනෙක්ට හිතනවා ඇත්තේ.හැමදාම වෙන්නේ ඕකම නම් ඔහොම වෙලා හරි යනවද ?හිතුවේ නැද්ද ඒ ගැන පොඩ්ඩක්..

ඔය කිව්ව විදිය තරම්ම නොවුනත් දැනට මාස කිහිපයක් තිස්සේ මට හිතෙන්නෙත් මටත් දැන් වෙන්නේ මේකම නේද කියලා.පුංචි කාලේ ඉදලම හිතුමනාපෙට වියදම් කරන්න පුරුදු වෙලා හිටියේ නෑ කොහොමත් මම.වියදම් කරන හැම රුපියලක්ම පුංචි ඩයිරියක ලියන්න පුරුදු උනා.ඒක හුගක් දෙනෙක් දැක්කේ ලෝබකමක් විදියට. හුගක් අය කිව්වෙත් මම ලෝබකම් කරනවා කියලා.ඒත් මම ඒක ගනනකටවත් ගත්තේ නෑ.මම කොහොමත් කවුරු නිසාවත් මගේ ජීවිතේ තියෙන රටාව වෙනස් කරන ගන්න අකමැති කෙනෙක්.ඒ කියන්නේ බට්ටි ටිකක් නෙවෙයි හුගක් හිතුවක්කාර තනි මතයට වැඩ කරන කෙනෙක්. සමහර තැන් වලදී මේක වැරදී කියලා මටම දැනිලා තියෙනවා.ඒත් බොහෝ තැන් වලදි  බට්ටි සාර්ථකයි. 

ගෙදර ඉන්න කාලේ ගෙදර හිටිය මහ බැංකුව තමයි මම.ගෙදර අයට හදිස්සියට සල්ලි නැති වුනහම ජොබ් එක්කවත් නොකර ගෙදර ඉන්න මගෙන් තමයි අතමාරුවක් ඉල්ලන්නේ.ඒ  වෙලාවට ඉතිං පොඩ්ඩක් අගේ කරන්න ඕනි නිසා මම නම් කියන්නේ ගන්න විදියක් නෑ ඩිපොසිට් කරලා තියෙන්නේ කියලා.ජොබ් එක්කවත් නොකර එහෙම කීයක් හරි ගෙදරට ඕනි වෙලා දෙන්න ලැබුනාම හිතට දැනෙන පිට් එක ගැන නම් ලියන්න වචන නෑ මං ලග.

ඉතිං ඔය විදියට සකසුරුවම්කම ගෙදර කාටවත් නැති විදියට මට උරුම උනා.ඒත් දැන් හිතද්දි හිතෙනවා මේ මම කරන ක්‍රම සාර්ථක නෑ නේද කියලා.ගන්න පඩියෙන් භාගයක් තියා එක 1000ක් ඉතුරු කරන්න බැරි මාස එන්න පටන් ගන්නව නම් ඒ ක්‍රම කොහොමත් අසාර්ථකයි නේද ? 
දහ අතේ කල්පනා කරලා බැලුවා විකල්ප ක්‍රම.සාතන් අයියත් මගෙන් මේ ගැන ඇහුවාම මම කිව්වෙත් මෙන්න මේමයි මම කරන්නෙ කියලා.එයා කරන්නෙත් ඒ විදියටමයි.එයා කියන විදියටත් ඒක සාර්ථක නෑ.ඉතිං අසාර්ථක  ක්‍රමයක් තියෙද්දි කොහොමද ඉදිරිය ලස්සන කරන්නේ. 

සමහරු කියනවා සීට්ටු දාන එක හොදයි ඒකෙන් ඉතුරු කරන්න පුළුවන් කියලා.පෞද්ගලිකව මම නම් සීට්ටු වලට කැමතිම නෑ.ඇයි දන්නෙ නෑ ජීවිතේට තවම එකම එක සීට්ටුවකටවත් ගිහින් නෑ.සමහර විට ගමෙන් පිට රැකියා කරන නිසා වෙන්න ඇති.කොළඹ හිටියා කියලත් නෑ.ඕන තරම් කට්ටිය සීට්ටු වලට කතා කරනවා.ඒත් ඒවගේ තියෙන අවදානම වැඩි කියලයි මට හිතෙන්නේ. එකෙන් මේකෙන් වක්කඩේ හකුරු හැංගුවා වගෙත් වෙන්න පුළුවන් නේද?

එක එක තරාතිරමේ එක එක අදහස් දරන හුගක් යාළුවෝ ඉන්නවනේ. ඉතිං මම කැමතියි ඒ අයගෙන් උපදෙස් ගන්න.මං හිතනවා මේක මට වගේම අනිත් අයටත් ප්‍රයෝජනයත් වෙයි කියලා. 

March 3, 2013

තුන් සොහොයුරෝ

අක්කා තමයි ගෙදර සිටිය                         වැඩිමලයා
ඊට වසර දෙකකට පසු ආවේ                           අයියා
ඒ දෙන්නගේ තනි නොතනිය                  වලකන්නා
අම්මා ගෙනා බඩ පිස්සිය මා                              වූවා

පුංචි කාලේ අපේ ආදර                                  අම්මා
කොළඹ හිටියේ අපේ කුසතුන              පුරවන්නටා
අම්මා ලග නොමැති විට පාළුව                    දැනුනා
අක්කා එවිට අප දෙදෙනා                        නැලැව්වා

පුංචි කාලේ මම නම් හරි                        කම්මැලියා
පස්සට ඉරපායන තුරුත් දොයියන්නට          රුසියා
හැමදේ අක්කා අතටම කර දුන්                     හින්දා
බෙල් එක වදින විට පාසල වෙත                   දිව්වා

තම ඇදුමවත් නැත  මා සොදා                  ගන්නේ
අක්කා තමයි ඒවත් කරලා                        දුන්නේ
ආත්තම්ම නම් ඒවට                           ඔරවන්නේ
ඈ නම් නැතේ ඒවා කණකට                   ගන්නේ

අයියා තමයි මාහට ඕපන්                           වූයේ
දොඩං ගහ උඩයි අපි සාකච්ඡා                  තැබුවේ
කෙල්ලෝ ගැන තමයි ඔහු හැමදා             කිව්වේ
මං නංගයි අයියට උපදෙස්                       දුන්නේ 


ප.ලි. ඊයේ අපිට කරන්ට් එක තිබුණේ නෑ.ඉතිං වැඩ කරන තැන ලොකු වැඩක් නැති අතරේ නිකමට හිතට ආපු සිතුවිලි කොළයක ලිව්වා.කවි ලියන්න නම් බට්ටි දන්නේ නෑ.හිතට ආපු අදහස ඔහේ ලිව්වා මේ විදියට.ඒක ලියද්දි බොස් ආපු නිසා සේරම ලියලා ඉවර කර ගන්න බැරි උනා.ඉතිං අදත් අම්මා බලන්න ගිය නිසා ලියන්න උනේ නෑ.ඒත් යෙම හිතුනා ලියපු ටික දාලා යාළුවන්ගෙන් ලැබෙන ප්‍රතිචාර එක්ක ඉතුරු ටික ලියන්න.බට්ටි බට්ටි‍ගේ අයියා අක්කා එක්ක ගත කරපු ජීවිතේ තමයි මේ. ඔක්කොම ලියන්න ගිහින් කදුළු කතා තිබුනොත් සමාවෙන්න ඕනි. එහෙනම් මං ගියා.මේ ටික කියවලා අඩුපාඩු කියන්නකෝ.

February 22, 2013

කිරි අප්පෝච්චියෝ

අප්පා ..... එපා වෙලා දැන් මට
මේවා අහගෙන ඉදලා
හිතුවේ නැහැ මේ තරම්
අමාරුයි කියලා මේ වැඩේ
එනකොට මං එහෙන්
නමකුත් දාලා ගණයක් පිහිටුවල,
ගිණුමකුත් දාලනේ,
ලයිෆ් ඉන්සුවරන්ස් එකකුත් එක්කම .......
ඉඩමකුත් අරගෙනනේ
ඉස්කෝලයක් අයිනෙන්ම ......
විභාගෙන් ශිෂ්‍යත්ව සමත්වන පහසු ක්‍රම 
දන්නා වූ ගුරුවරුන් කතා කරලාලු දැනටමත් .....
ඉන් පස්සේ  O/L වල් A/L වල් ඩිග්රියේ ලෙවල්
හයිලෙවෙල් ජොබ් එකක් , දීගයක් 
ණයවෙලා හදා ගත් මහගෙයක්
ඒ වගේම කාරයක් .....
තාත්තා වගෙම මරු Life style එකක් 
කිරි අප්පෝච්චියෝ 
හිතාගෙන හිටියේ මං ,
මගේම ලෝකයක ......
පාවෙලා ..... පාවෙලා ..... යන්නනේ ......
අනේ මට නම් බැරියෝ
ආදරණීය පුතෙක් වෙන්න 
මෙහෙම්ම ඉන්නවා මං
හැමදාමත් .......
ඇහෙන්නේ නෑ වගේ මොකුත්ම ,
පේන්නේ නෑ වගේ මොකුත්ම ............



ප.ලි. ටියුෂන් ටියුට් එකක කවරේ තිබුණ ලස්සන නිසදැසක්..ඉතිං හිතුනා කියවලා ඉවර උනාට පස්සේ ඔයාලටත් කියවන්න දාන්න..ඇත්තමයි මටත් මේ උදේහවා වැඩට එන කොට නම් හිතෙනවා පාවී පාවී ඉන්න තිබුණනම් කොච්චර ෂෝයිද කියලා...
අයිතිය ලේඛකයා සතුවිය යුතුය.....
උපුටා ගැනීමක් පමණි...

January 1, 2013

2012 බට්ටි ගෙවුව හැටි

කාලය ගත වෙනවා.කැලැන්ඩරයේ කොළ දොළහම එකින් එක ගැලවිලා අලුත් කැලැන්ඩර් වලට මාරු වෙනවා. විශේෂයක් නෑ.2012 ට උනෙත් ඒ ටිකම තමයි. 

ජීවිතය අනේ මන්දා? හුගක් පෝස්ට් වලදි මං ලියපු දෙයක් තමයි ජීවිතය කියන්නේ හරි පුදුම දෙයක්.කාලය කියන්නේ ඊටත් වඩා පුදුම දෙයක් කියලා. අත්දැකීම් , බලාපොරොත්තු , හීන මේ හැම දේම අපේ ජීවිතේ වෙනවා. කාලෙන් කාලෙට මිනිස්සු වෙනස් වෙනවා.සිතුම් පැතුම් ඒ හැමදෙයක්ම මේ කාලය වෙනස් කරනවා. සමහරු කියයි එහෙම වෙන්නේ නෑ අපි ස්ථිර පුද්ගලයෝ කියලා.ඒත් මට සිද්ධවෙච්ච අත්දැකීම් එක්ක හිතෙන්නේ එහෙම. 

ඉතිං බට්ටිට හිතුනා ගෙවුන 2012 ගැන හැරිලා බලන්න. මොන මොන දේවල් ජීවිතයට සිද්ධ උනාද? 2011 ඉවර වෙද්ද හිටපු බට්ටිමද අද 2012 ඉවර වෙද්දිත් ඉන්නේ කියලා  හිතලා බලන්න. 

2012 රස්සාව වෙනසක් උනේ නෑ. පුරුදු විදියටම කමියුනිකේෂන් එකේ අවුරුදු 2 ½ ට කිට්ටුවෙන්න ඇවිල්ලත් තවම වැඩ. 2011 නතර වෙලා හිටිය ඥාති අක්කගේ සෙවණෙන් මිදිලා වෙන තැනක කූඩු වෙන්න උනා. ඒක මුලින් දුකක් උනත් කාලයත් එක්ක ඒ හැමදේම හරිගියා. 

2011 නොවැම්බර් පටන් ගනිපු ග්‍රැෆික් ඩිසයිනින් කෝස් එක මේ අවුරුද්දේ නොවැම්බර් වෙද්දි ඉවර උනා. සහතිකය තවම අතට ගත්තේ නැතත් කොළඹ එද්දි වර්ඩ් එකක යාන්තම් ටයිප් කර ගන්න විතරක් දැන ගෙන හිටියා විතරයි නිසා මහ ලොකුවට නැතත් බට්ටිට එදාට වඩා දැනුමක් තියෙනවා කියලා හිතෙනවා.ඒක මම ලබපු ලොකුම ලොකු දිනුමක්.

ආ 2012 බට්ටිට හුගක් වැදගත්. මොකද බට්ටිගේ හිතේ තිබුණු එක හීනයක් හැබෑ උන අවුරුද්දක් තමයි 2012. ඒ තමයි ලැප්ටොප් සිහිනය.මගේ අක්කා බට්ටිට ඒ හීනය හැබෑ කරලා දුන්නා.ඉතිං අක්කා දුක්මහන්සි වෙලා අරන් දුන්න ලැප්ටොප් එක බට්ටි කියන්න බැරි තරම් ආදරයෙන් ආරක්ෂා කරනවා. හීනේ හැබෑ කර ගන්න කලින් තිබුණටත් වඩා දැනුයි මං ඇත්තටම ඒ හීනෙට හුගක්ම ආදරේ.

මේ හැම දෙයක්ම අතරේ ජීවිතේට සිද්ද වෙන්න ඕනි කියලා බට්ටි හිත හොදම දෙයකුත් මේ අවුරුද්දේ උනා. ඒ තමයි අපේ ජීවිතයට නොගැලපෙන පුද්ගලයින් අපේ ජීවිතයෙන් යන එක සහ අපේ ජීවිත වලට ගැල පෙන පුද්ගලයින් අපේ ජීවිතයට එන එක. ඒක මත අපේ ජීවිත තීරණය වෙනවා. 2012 බට්ටි හුගාක් අන්තර් ජාලයත් එක්ක හිටිය අවුරුද්දක්.අවුරුද්දේ අන්තිමේ බ්ලොග් වලින් ටිකක් ඈත් වෙලා හිටියත් මුහුණ පොතේ හුගක් හිටිය අවුරුද්දක්. අන්තර් ජාලයෙන්ම 2011 අදුන ගනිපු බට්ටිට නොගැලපෙන ඒ කියන්නේ බට්ටි දුක්විදලා අමාරුවෙන් අඩියෙන් අඩිය ගොඩ නගාගෙන යන ජීවිතය වෙනස් කරන්න හදපු දෙතුන් දෙනෙකුගෙන් බට්ටි ඈත් උනා. ඒ අයගේ ආදරයෙන් ඇස් අන්දවෙලා හිටපු බට්ටිගේ ඇස් 2012 පෑදුනා. ඇත්තටම ඒ ගැන හුගක් සතුටුයි. හුගක්ම. කිසිම දෙයක් නැතුව විශ්වාස කරලා ජීවිතේට මිනිස්සු ඇතුල් කර ගන්න මෝඩ සම්ප්‍රධායෙන් 2012 අවුරුද්දේ අයින් වෙන්න ලැබුණ එක බට්ටි ලබපු ලොකු ජයක්. 

ඒ අය එහෙම යද්දි හෝ කල දුටුකල වලඉහගෙන අයින් කරද්දි කියන්න බැරි තරම් ආදරණීය හදවත් අදුන ගන්න ලැබුනා ගෙවුන 2012 අවුරුද්දේ.යාළුවෝ කියන්නේ කවුද කියලා බට්ටි දැන ගත්තේ ඇත්තම කියනව නම් 2012 අවුරුද්දේ. ලැබුණ යාළුවන්ගෙන් වැඩිපුරම බට්ටි වටේ ඉන්නේ අක්කලා. එයාලගේ ආදරය බට්ටිට කියා ගන්න බැරි තරම් සතුටක් වගේම ශක්තියක්. මගේ යාළුවෝ සේරමටම මම මහ හුගක් ණයගැතියි. අත්දැකිම් ලැබෙද්දි අපි හැම දේකින්ම පණ්ඩිත වෙනවනේ.ජීවිතේට සුදුසු පුද්ගලයන් එකතු කර ගන්න ඒ පණ්ඩිතකම මං බට්ටිට හුගක් උදව් උනා. 

2012 අවුරුද්ද තව දෙයක් නිසා මට කවමදාවත් අමතක වෙන එකක් නෑ.අත්තම්මයි අක්කයි එකතු වෙලා හදල දෙන කිරිබත් එක කාලා ඉස්කෝලේ යාළුවන් මාරි පැකට් දෙකක් අරන් දීලා සමරපු උපන් දිනයක් විතරක් තිබුණ බට්ටිට ගෙවුන වසර 24 ටම හරියන්න 25 වෙනි (ඔන්න ඉතිං වයසත් කිව්වා. :P) උපන් දිනේ උදා උනා. වෝල් එක පිරෙන්න සුභ පැතුම් ලැබෙද්දි, අක්කලා ටික එකතුවෙලා බට්ටිට හිතා ගන්නවත් බැරි විදියේ ඔන්ලයින් පාටි එකක් දුන්නා. අම්මා ඉන්න ගෙදර දුව එක්කයි දෙපාරක් විතරක් එම්සී එකට ගිහින් තිබුණ මට යාළුවෝ එකතුවෙලා හැමදේම ලෑස්ති කරලා එම්සී එකේ උපන් දින පාටි එකක් දුන්නා. ජීවිතේ සමරපු එකම උපන් දිනය තිබුණ 2012 අවුරුද්ද ඉතිං බට්ටිට කවමදාවත් අමතක වෙන එකක් නෑ. මම දුප්පත් වෙලා ඉපදුනත් මම හුගාක් සතුටින් ඉන්නේ.මොකද මොන සැප ලබන්න මට ගිය ආත්මේ පිං කරන්න බැරි උනත් මේ තරම් යාළුවන්ගෙන් ආදරයක් ලබන්න හුගක් පිං කරලා තියෙනවා කියලා දැනෙන නිසා. 

ඔන්න ඔය විදියට තමයි බට්ටිගේ 2012 අවුරුද්ද ගෙවිලා ගියේ.2013 නව වසර උදාවෙලා.ඉතිං මහ හුගක් හීන නැතත් හීන දෙක තුනක් තියෙනවා මේ අවුරුද්දේ කොහොම හරි හැබෑ කර ගන්න ඕන. හැම අවුරුද්දෙම ටීවි එක ඉස්සරහට වෙලා චිත්‍රපටියක් බලබල අලුත් අවුරුද්ද වැලද ගනිපු එකයි කලේ.ඒත් මේ අවුරුද්ද එහෙමත් නැත්නම් 2013 සුභ නව වසර පන්සලේදි අපේ බුදුහාමුදුරුවන්ගේ සෙවනෙ ඉදගෙන වැලද ගන්න පුළුවන් උනා.ඉන්න ගෙදර අය එක්ක පන්සලේ ආශිර්වාද පූජාවට ගියා.ගෙදර ඇන්ටිම මටත් මල් පහන් අරන් ගිහින් තිබුණා.ඉතිං පහන අත්දෙකෙන් අල්ල ගෙන මේ අලුත් අවුරුද්ද ලබන වෙලාවේ ගාල්ලේ කුමාර කාශ්ෂප හාමුදුරුවන් ආශිර්වාද කරද්දි බුදුහාමුදුරුවෝ හිතින් මවාගෙන අලුත් වසරට පාතබන්න පුළුවන් උනා.ඒක හිතට ලොකු සතුටක්. මේ අවුරුද්ද ඉතිං බට්ටිට ඒ ආශිර්වාදයෙන් සාර්ථකම වෙයි කියලා විශ්වාසයි. එහෙනම් ඉතිං මේ 2013 ගෙවිලා ඉවර උනහමි කියන්නම්කෝ ඒ හීන හැබෑ කර ගත්තද නැද්ද කියලා?

දැන් නම් හුගක් ලිව්වා.කියවන අය මට බනිනවත් ඇති.කෙටියෙන්ම ලියන්න ගත්ත පෝස්ටුව දන්නෙම නැතුව ටිකක් දිග උනා.හැමදාම මගෙත් එකක් හිටිය හැම යාළුවෙක්ටම ලැබුවාවූ නව වසර නිදුක් නිරෝගී වසරක් වෙවා කියලා බට්ටි හදවතින්ම ප්‍රාර්ථනා කරනවා. 

ප.ලි.  මේ තියෙන්නේ මගේ මූණුපොතේ යාළුවන් වෙනුවෙන් බට්ටි හදපු කැලැන්ඩර් එක.අනේ බ්ලොග් එකේ විතරක්ම ඉන්න අය නම් මේකෙ නෑ..ඔයාලගේ පොටෝ නෑ කියලා තරහා වෙන්න නම් එපා.අලුත් අවුරුද්දේ තරහා වෙන්න තහනම් හරි.මම ගියෝ.......