ලොකු වරදකි එදා කලේ ...............

මේක මගේ ජීවිතේ අදටත් මං හුගක් පසුතැවෙන මගේ හිතේ තදින්ම කාවැදිලා තියෙන සිද්ධියක්. මේක වුනේ මම දහය වසරේ ඉගෙන ගනිද්දී. 

 ඉස්කෝලේ හැම පන්තියකම තිබුණේ කළුලෑලි. ඉතිං මේවායේ ටික දවසක් ලියද්දී සුදු පාට වෙලා ආයෙම කළු ගාන්න වෙනවනේ. කළු ලෑල්ල පාට කරන්නේ අර බැට්රි කෑලි වල ඇතුලෙ තියෙන කුඩු දොඩම් ඉස්මයි එක්ක කවලම් කරලා. ඔහොම පාට කරාට පස්සේ ටික දවසක් යනකම් මිස්ලා සර්ලගේ අතේ කළුපාට ගෑවෙනවා. 

ඔය විදියට කළු ලෑල්ල පා‍ට කරපු දවසක එක පිරිමි ළමයෙක් මොන මොනවදෝ පල්හෑලි වගයක් ලියලා තිබුණා බෝඩ් එකේ. විද්‍යාව මිස් තමයි මුලින්ම එදා පන්තියට ආවේ. එදීදිම බෝඩ් එකේ තිබුණ දේවල් දැකලා කවුද ලිව්වේ කියලත් අත් අකුරු වලින්ම අදුන ගෙන එයාට කිව්වා ඇවිත් මකන්න කියලා. දැන් ඉතිං ඒ ළමයා නැගිටින්නෙම නෑ. 

මිස් මගේ නම කියලා කතා කරලා කිව්වා පුතේ ගිහින් කෝටුවක් කඩාගෙන එන්න කියලා. මමත් කියන සුනංගුවෙන්ම කඩාගෙන ආවා හොදට හයිය පේර කෝට්ටක්. මොකද ඉතිං ගහන එකත් වෙලා හයිය එකකින්ම ගහන්න ඕනනේ. ඒක නිසායි එහෙම එකක් කඩාගෙන ආවේ. 

අන්තිමේදී මිස් කොට්ට අතට ගන්නවත් එක්කම එයා ඇවිත් ලියපු එක මකලා දැම්මා. ඊට පස්සේ අත්දෙකේ හොදටම කළු ගෑවිලා. 

මම කොහොමත් ඒ දවස් වල ඉස්කෝලේ ටැප් එකෙන් වතුර බොන්නේ නෑ. ගෙදරින් පොඩි ප්ලාස්ටික් බෝතලයකට වතුර අරගෙනයී යන්නේ. මම හැමදාම ඉන්නේ පන්තියේ පළවෙනි පේලියේ අයිනෙම. ඉකමනට ගුරුමේසේ ලගට යන්න තියෙන ලේසිම තැන. මම ගේන වතුර බෝතලේ එතනම බිත්තිය උඩින් තියලා තියනවා. 

ඉතිං මේ පිරිමි ළමයා මගේ වතුර බෝතලේ අරන් අත හොදන්න යන්න හදද්දිම මම අනේ අනේ එපා කිව්වා. ඒත් ඉතිං කිව්වට අහන එකක්ය එයා ඒකෙන් අත හොදන්න එළියට යන්න හැදුවේ. මිස්ට මේ වැඩේට කේන්ති ගියා. මිස් කිව්වා ටැප් එක තියෙන්නේ වැඩි ඈතක නෙවෙයිනේ ගිහින් අත හෝදන් එනවා.ඒ ළමයා ගෙදරින් ගෙනාපු වතුර එක නාස්ති නොකර කියලා. 

මිස්ට හුගක් කේන්ති යනවා. අනිවාර්යයෙන්ම මිස් කියන දෙයක් ඇහුවෙ නැති වුනොත් නම් ගහනවම තමයි. පන්තියේ අනිත් ළමයි ටික මට බෝතලේ ගත්තට කමක් නෑ කියනවා කියලා කියන්න ගත්තා. මම ඒ වෙලාවේ මොනවා කරන්නද කියලා හිතා ගන්න බැරුව ‍එයාට ගැහුවොත් නම් අනිත් ළමයි ටික මව බයිට් එකට ගනී කියලා මම හෙමිහිට කමක් නෑ කිව්වා. මිස්ටත් ඕක ඇහුනේ නෑ. 

එක පාරටම අර පිරිමි ළමයා මිස්ගෙන ඇහුවා එයත් කමක්නෑ කියනව නම් මිස්ට තියෙන අමාරුව මොකද්ද කියලා.  එයා එහෙම දෙයක් කියයි කියලා මං හීනෙන්වත් හිතුවේ නෑ. ඒ එක්කම මිස් මගෙන් ඇහුවා ඇත්තද පුතේ මේ කියන්නේ කියලා. මොනවා කියන්නද? මම කලේ බිම බලා ගනිපු එක විතරයි. හරිම අකාරුණික විදියට පන්තියේ හැම ළමයෙක්ම මගේ මිස්ට හූ කිව්වා. 

විශ්වාස කරන්න එකදිගට මමම කඩාගෙන ආපු වේවැල කැඩෙන කල් මිස් මට ගැහුවා. ඒත් මම බිම බලාගෙන කදුළු සුදු ගවුමට වැටෙනකල් ඇඩුව මිසක් මට මිස්ගෙ මූණ බැලුවෙවත් නෑ.මොකද මට එහෙම කරන්න හයියක් තිබුණේ නෑ. 

පාසල් ජිවිතයටම ගුරුවරයෙකුගෙන් ගුටි කාපු එකම දවස. .ගණිතය මිස් අස්වෙලා ගියාට පස්සේ උහුල ගන්න බැරි දුකකින් හිටිය මට හෙවණැල්ලක් වුණ එකම ගුරුවරිය. ගෙදර අම්මා නැති නිසා මගේ දේවල් කියන්න මට මේ ලෝකේ ‍බුදු හාමුදුරුවෝ එවපු එකම කෙනා. අනේ මගේ මිස්ට මං ජීවිතේ කාලෙම ගෙවලා ඉවර කරන්න බැරි වරදක් කලා. 

එදා දවසෙ මම මගේ ඩෙස් එක පෙගෙනකල් ඇඩුවා. කාලපරිච්ඡේද දෙකක් උගන්නන්න ආපු මිස් එවෙලෙම පන්තියෙන් ගියා. ඊට පස්සේ පන්තියට ආපු ගණිතය සර් කිව්වා මොකද මේ අම්මා විවේකාගාරෙ ඔළුව තියන් දුව මෙතන ඔළුව ගහ ගෙන ඉන්නවා කියලා. සර් එහෙම කියද්දී මගේ දුක තවත් වැඩි වුන එකයි වුනේ. මම අන්තිම පීරියඩ් එකේ ලැබ් එකට ගියා මිස්ගෙන් සමාව ඉල්ලන්න. සමාව ඉල්ලන්න පුළුවන් වරදක් නෙවෙයි මම කලේ ඒත් මට එහෙම කරන්න ඕන වුනා. 

මම යද්දී මිස් පොත් වගයක් බලබල හිටියේ. මිස් ලගට ගියාට මට කතා කර ගන්න බැරුව හොදටම ඇඩුනා. මිස් මගේ අතකින් අල්ලලා ලගට අරගෙන කිව්වේ ඇයි පුතේ ඔයාගේ අම්මට එහෙම කාලේ කියලා. ඒ වචන අදටත් මගේ කන්දෙකේ දෝංකාර දෙනවා. 

යාළුවො තරහ වෙයි කියලා මං එදා එහෙම කලාට අද මං ලග කිසිම යාළුවෙක් නෑ. මිස් විතරයි තට්ට තනියම ඉන්න මං එක්ක අදටත් ඉන්නේ. ජීවිතේ අපි නොදැන කරන දේවල් පස්සෙ කාලෙක මතක් වෙද්දී පුදුමාකාර දුකක් එන්නේ.